Η Άντρεα Δημητρίου είναι πλέον απόφοιτη του κλάδου Νομικής. Τελειώνει τις σπουδές της σε μια ιδιαίτερη περίοδο, αυτήν του Covid-19. Ο τρόπος επικοινωνίας άλλαξε, τα μαθήματα και οι εξετάσεις έγιναν online… αλλά κάτι παρέμεινε το ίδιο. Η «οικογένεια» δεν αλλάζει, δεν χάνεται και δεν απομακρύνεται από τους στόχους της.
Για την Άντρεα, το Alexander είναι οικογένεια! Ως Πρόεδρος της Φοιτητικής Ένωσης του Alexander, διαπιστώνει ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αν παραμένεις προσηλωμένος στους στόχους σου. Λίγο πριν παραδώσει σκυτάλη, καταγράφει τις εμπειρίες της!
Είναι τόσες πολλές οι εμπειρίες, στιγμές και οι γνώσεις που δεν περιγράφονται σε λίγες γραμμές. Όλα όμως ξεκίνησαν όταν ήρθε η ώρα να κάνω τις επιλογές μου για τις σπουδές που ήθελα να ακολουθήσω. Αυτό είναι νομίζω, ένα από τα πιο δύσκολα μεταβατικά στάδια που θα συναντήσει ένας άνθρωπος στην ζωή του. Τότε θυμάμαι, χιλιάδες απορίες τρέλαιναν το μυαλό μου. Επέλεξα τον σωστό χώρο για να σπουδάσω; Θα μπορέσω να τις ξεπεράσω τις δυσκολίες που θα βρω μπροστά μου; Θα τα καταφέρω; Παρά τους προβληματισμούς που είχα, ήθελα να πραγματοποιήσω το όνειρο μου!
Να σπουδάσω Νομική σε Αγγλικό Πανεπιστήμιο μένοντας στο σπίτι μου και σε μόλις τρία χρόνια να έχω το πτυχίο μου, το οποίο θα ήταν αναγνωρισμένο σε Κύπρο και εξωτερικό, ήταν ό, τι καλύτερο θα μπορούσε να μου προσφέρει ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα. Όλα αυτά τα πρόσφερε – και τα προσφέρει ακόμα – το Alexander. Το Alexander είναι πάνω – κάτω έξω από το σπίτι μου, στη Λάρνακα… και σήμερα αποφοιτώ και είμαι κάτοχος πτυχίου αγγλικού πανεπιστημίου.
- Κατ’ αρχήν έχω βελτιώσει τα Αγγλικά μου.
- Οι γονείς μου είχαν πολύ πολύ λιγότερα έξοδα για τις σπουδές μου.
- Το πτυχίο μου είναι αναγνωρισμένο σε Κύπρο και εξωτερικό.
Τις πρώτες μέρες φοίτησης… θυμάμαι πέρασα δύσκολα. Βρισκόμουνα σε ένα νέο περιβάλλον ανάμεσα σε άγνωστους και η ιδέα αυτή με φόβιζε. Το αξιόπιστο προσωπικό του Alexander όμως, ήταν δίπλα μου, για να πιστέψει σε έμενα και να με βοηθήσει να ξεπεράσω τα εμπόδια που θα έβρισκα σε αυτό το ταξίδι που επέλεξα να ξεκινήσω. Πίστευαν σε έμενα και με στήριζαν ώστε να εκπληρώσω επιτυχώς το όνειρο μου και τους στόχους μου.
Στα τρία χρόνια φοίτησής μου έμαθα πάρα πολλά. Τόσο από τους καθηγητές μου σε ακαδημαϊκό επίπεδο, όσο και σε προσωπικό επίπεδο μέσω των φοιτητών και του προσωπικού. Μου δίδαξαν ηθικές αξίες και μου έδωσαν εφόδια για την ζωή μετά τις σπουδές. Για εμένα, πλέον, δεν ήταν μόνο το πανεπιστήμιο, αλλά έγινε η οικογένεια μου! Στόχος μου λοιπόν ήταν να μάθω όσα περισσότερα μπορώ αλλά και να προσφέρω ακόμη περισσότερα σ’ αυτή την οικογένεια που τόσο αγάπησα. Η αγάπη μου για το Alexander με πείσμωσε τόσο πολύ που θέλησα και εγώ με την σειρά μου, να αφήσω ένα μικρο μου σημάδι σε αυτόν τον χώρο πριν τον αποχαιρετήσω.
Με την σωστή καθοδήγηση και την βοήθεια που μου πρόσφεραν, έφτασα στο τελευταίο έτος των σπουδών μου και πραγματοποίησα ακόμα ένα στόχο μου, να γίνω Πρόεδρος του Φοιτητικού Συμβουλίου. Με αυτή μου την επιλογή, ήθελα να δείξω σε όλους τι εστί να είσαι φοιτητής στο Alexander και να κάνω κι άλλους να ενταχθούν και να αγαπήσουν την δικιά μου οικογένεια. Μέσω του συμβουλίου, των coaches και των φοιτητών, έμαθα ακόμα περισσότερα. Έμαθα την ομαδικότητα, τον συμβιβασμό, την έννοια της αυτοσυγκράτησης, την ανιδιοτελή αγάπη που μπορούν να σου προσφέρουν οι γύρω σου.
Αυτό το υπέροχο ταξίδι όμως, έφτασε στο τέλος του. Ένα στενάχωρο τέλος γιατί κανείς δεν θέλει να αποχωριστεί την οικογένειά του. Η πορεία μου στο Alexander, μου απέδειξε πώς έκανα την καλύτερη επιλογή για τις σπουδές μου. Έτσι, γεμίζοντας τις αποσκευές μου με τις τόσες εμπειρίες που έζησα, με τις γνώσεις που με άλλαξαν σαν άνθρωπο και την τόση αγάπη που έλαβα, είμαι έτοιμη για νέες περιπέτειες. Τέλος, ξέρω πως πάντα θα υπάρχει μια θέση για έμενα σ’ αυτή την οικογένεια και αυτό με χαροποιεί.