Η Νάσια Μάρκου έγινε μέλος της μεγάλης μας οικογένειας, μόλις πέρσι, με την εγγραφή της στον κλάδο Μόδας. Είναι το κορίτσι που από τη μέρα που γεννήθηκε, ήξερε ότι θέλει να ασχοληθεί με τη μόδα, την ομορφιά, τη λάμψη και τα στρας! Μεγαλώνοντας, όμως, κατάλαβε ότι ο χώρος της Μόδας δεν έχει μόνο λάμψη, αλλά χρειάζεται και πολύ δουλειά, εμπειρίες και γνώσεις για να πετύχεις.
Ξεκίνησε, λοιπόν, να περπατά το μονοπάτι της Μόδας, κάνοντας τα πρώτα βήματα στο εκπαιδευτικό μας ίδρυμα, δίπλα σε καταξιωμένους επαγγελματίες – καθηγητές, που θα της προσφέρουν όλα τα εφόδια για να πετύχει.
Ποια είναι, όμως, η δική της εμπειρία από τον πρώτο χρόνο σπουδών; Ένας χρόνος που στιγματίστηκε από την πανδημία COVID– 19.
Ο πρώτος χρόνος σπουδών μου πέρασε πολύ γρήγορα και η «γεύση» που μου αφήνει είναι χαρά, αγάπη, δάκρυα, καινούριοι φίλοι, σπουδές, προοπτικές και μια νέα, μοναδική «οικογένεια». Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή! Συναισθήματα ανάμεικτα!
Η πρώτη μου επίσκεψη στο Alexander College, με έκανε να αισθανθώ ότι ανήκω εδώ! Θυμάμαι ότι ήταν όλοι χαμογελαστοί και με έκαναν να νιώσω «σαν στο σπίτι μου». Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη, επέλεξα να γίνει το δεύτερό μου σπίτι. Για εμένα ήταν μια δύσκολη απόφαση, γιατί, ενώ ήξερα ότι το μέλλον μου είναι ο χώρος της Μόδας, θα έπρεπε πρώτα να πάρω την απόφαση να αλλάξω τη ζωή μου, εφόσον έπρεπε να σταματήσω τις σπουδές μου στο εξωτερικό… σπούδαζα σε ένα κλάδο που δεν με γέμιζε, σε ένα πανεπιστήμιο που δεν υπήρχε καμιά επαφή με τους συμφοιτητές μου και τους καθηγητές. Ήταν όλα απρόσωπα!
Το Alexander College, άλλαξε όλα αυτά σε λιγότερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου (υπερβολές, αλλά πράγματι, έδιωξε όλες τις δεύτερες σκέψεις!)
Μας διδάσκουν πολλά περισσότερα. Δεν είναι μόνο ότι μας διδάσκουν Μόδα και τέχνη. Τα σπουδαιότερα μαθήματα που πήρα από τους καθηγητές εδώ είναι ότι πρέπει να είμαι ελεύθερη και ελεύθερα να εκφράζω τις ιδέες μου και τις επιλογές μου χωρίς να δέχομαι την κακόβουλη κριτική. Αυτό που παρατήρησα, επίσης, είναι ότι μας αποδέχονται όπως ακριβώς είμαστε (προσέξτε αυτό δεν είναι δεδομένο!), με την τρέλα μας! Νιώθω δυνατή, αλλά όταν έχω την στήριξη των καθηγητών μου, δεν μπορεί τίποτα να με σταματήσει και να με απομακρύνει από τους στόχους μου.
Σε ένα χρόνο σπουδών, εδώ στο Alexander απέκτησα πολλές αναμνήσεις (όμορφες στιγμές για να θυμάμαι). Απέκτησα ακόμα μια οικογένεια, ένα δεύτερο σπίτι και – το σημαντικότερο – γνώρισα μια καινούρια οπτική του εαυτού μου. Ξέρω ότι είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο, με το αγαπημένο μου Φοιτητικό Συμβούλιο, coaches, καθηγητές και φίλους.
Μόλις ξεκίνησε η καραντίνα ένιωσα ότι καταστράφηκε η ζωή μου, έχασα τη ζωή μου, τους φίλους μου. Όμως, μετά κατάλαβα ότι τίποτα δεν άλλαξε όσο αφορά τις σπουδές μου και τους φίλους μου. Ήμασταν όλοι ενωμένοι, δυνατοί και ανυπομονούσαμε πότε αυτό θα τέλειωνε, για να γελάσουμε μαζί ξανά πιο δυνατά, να συνεχίσουμε τα πάρτι και γενικά τη ζωή μας.
Πλέον ξέρω ότι αυτά τα χρόνια θα είναι τα ομορφότερα της ζωής μου, γιατί έχω δίπλα μου όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους.
Αν αυτή, λοιπόν, είναι η αρχή του βιβλίου, τότε ανυπομονώ για τα επόμενα κεφάλαια!